Judg 19 | PesOV | STEP | و در آنایامكهپادشاهیدر اسرائیلنبود، مرد لاویدر پشتكوهستانافرایمساكنبود، و كنیزیاز بیتلحمیهودا از برایخود گرفتهبود.

Judges 19

1 و در آنایامكهپادشاهیدر اسرائیلنبود، مرد لاویدر پشتكوهستانافرایمساكنبود، و كنیزیاز بیتلحمیهودا از برایخود گرفتهبود. 2 و كنیزشبر او زنا كرده، از نزد او بهخانۀ پدرشدر بیتلحمیهودا رفت، و در آنجا مدتچهار ماهبماند. 3 و شوهرشبرخاسته، از عقباو رفتتا دلشرا برگردانیده، پیشخود باز آورد. و غلامیبا دو الاغهمراهاو بود، و آنزناو را بهخانۀ پدر خود برد. و چونپدر كنیز او را دید، از ملاقاتششاد شد. 4 و پدر زنش، یعنیپدر كنیز او را نگاهداشت. پسسهروز نزد ویتوقفنمود و اكلو شربنموده، آنجا بسر بردند.

5 و در روز چهارم، چونصبحزود بیدار شدند، او برخاستتا روانهشود؛ اما پدر كنیز بهداماد خود گفتكه«دلخود را بهلقمهاینانتقویتده، و بعد از آنروانهشوید.» 6 پسهر دو با همنشسته، خوردند و نوشیدند. و پدر كنیز بهآنمرد گفت: «موافقتكرده، امشبرا بمانو دلتشاد باشد.» 7 و چونآنمرد برخاستتا روانهشود، پدر زنشاو را الحاحنمود و شبدیگر در آنجا ماند. 8 و در روز پنجمصبحزود برخاستتا روانهشود، پدر كنیز گفت: «دلخود را تقویتنما و تازوالروز تأخیر نمایید.» و ایشانهردو خوردند.

9 و چونآنشخصبا كنیز و غلامخود برخاستتا روانهشود، پدر زنشیعنیپدر كنیز او را گفت: «الا’نروز نزدیكبهغروبمیشود، شبرا بمانید؛ اینكروز تماممیشود. در اینجا شبرا بمانو دلتشاد باشد و فردا بامدادانروانهخواهید شد و بهخیمۀ خود خواهیرسید.» 10 اما آنمرد قبولنكرد كهشبرا بماند، پسبرخاسته، روانهشد و بهمقابلیبوسكهاورشلیمباشد، رسید؛ و دو الاغپالانشدهو كنیزشهمراهویبود.

11 و چونایشاننزد یبوسرسیدند، نزدیكبهغروببود. غلامبهآقایخود گفت: «بیا و بهاینشهر یبوسیانبرگشته، شبرا در آنبسر بریم.»

12 آقایشویرا گفت: «بهشهر غریبكهاحدیاز بنیاسرائیلدر آننباشد برنمیگردیم، بلكهبهجِبْعَهبگذریم.» 13 و بهغلامخود گفت: «بیا و بهیكیاز اینجاها، یعنیبهجِبْعَهیا رامهنزدیكبشویمو در آنشبرا بمانیم.» 14 پساز آنجا گذشته، برفتند و نزد جِبْعَهكهاز آنبنیامیناست، آفتاببر ایشانغروبكرد. 15 پسبهآنطرفبرگشتند تا بهجِبْعَهداخلشده، شبرا در آنبسر برند. و او درآمد در كوچۀ شهر نشست؛ اما كسینبود كهایشانرا بهخانۀ خود ببرد و منزلدهد.

16 و اینكمردیپیر در شباز كار خود از مزرعهمیآمد. و اینشخصاز كوهستانافرایمبوده، در جِبْعَهمأوا گزیدهبود؛ اما مردمانآنمكانبنیامینیبودند. 17 و او نظر انداخته، شخصمسافریرا در كوچۀ شهر دید؛ و آنمرد پیر گفت:«كجا میرویو از كجا میآیی؟»

18 او ویرا گفت: «ما از بیتلحمیهودا بهآنطرفكوهستانافرایممیرویم، زیرا از آنجا هستمو بهبیتلحمیهودا رفتهبودم، و الا’نعازمخانۀ خداوند هستم، و هیچكسمرا بهخانۀ خود نمیپذیرد؛ 19 و نیز كاهو علفبهجهتالاغهایما هست، و نانو شرابهمبرایمنو كنیز تو و غلامیكههمراهبندگانتاست، میباشد و احتیاجبهچیزینیست.»

20 آنمرد پیر گفت: «سلامتیبر تو باد؛ تمامیحاجاتتو بر مناست؛ اما شبرا در كوچهبسر مبر.» 21 پساو را بهخانۀ خود برده، بهالاغها خوراكداد و پایهایخود را شسته، خوردند و نوشیدند.

22 و چوندلهایخود را شاد میكردند، اینكمردمانشهر، یعنیبعضیاشخاصبنیبلیعالخانهرا احاطهكردند، و در را زده، بهآنمرد پیر صاحبخانهخطابكرده، گفتند: «آنمرد را كهبهخانۀ تو داخلشدهاستبیرونبیاور تا او را بشناسیم.»

23 و آنمرد صاحبخانهنزد ایشانبیرونآمده، بهایشانگفت: «نیایبرادرانمشرارتمورزید، چونكهاینمرد بهخانۀ منداخلشدهاست؛ اینعملزشترا منمایید.

24 اینكدختر باكرۀ منو كنیز اینمرد، ایشانرا نزد شما بیرونمیآورمو ایشانرا ذلیلساخته، آنچهدر نظر شما پسند آید بهایشانبكنید. لیكنبا اینمرد اینكار زشترا مكنید.»

25 اما آنمردماننخواستند كهاو را بشنوند. پسآنشخصكنیز خود را گرفته، نزد ایشانبیرونآورد و او را شناختند و تمامیشبتا صبحاو را بیعصمتمیكردند، و در طلوعفجر او را رها كردند. 26 وآنزندر سپیدۀ صبحآمده، بهدر خانۀ آنشخصكهآقایشدر آنبود، افتاد تا روشنشد.

27 و در وقتصبحآقایشبرخاسته، بیرونآمد تا بهراهخود برود و اینككنیزشنزد در خانهافتاده، و دستهایشبر آستانهبود.

28 و او ویرا گفت: «برخیز تا برویم.» اما كسیجوابنداد، پسآنمرد او را بر الاغخود گذاشتو برخاسته، بهمكانخود رفت.

29 و چونبهخانۀ خود رسید، كاردیبرداشتو كنیز خود را گرفته، اعضایاو را بهدوازدهقطعهتقسیمكرد، و آنها را در تمامیحدود اسرائیلفرستاد. 30 و هر كهاینرا دید گفت: «از روزیكهبنیاسرائیلاز مصر بیرونآمدهاند تا امروز عملیمثلاینكردهو دیدهنشدهاست. پسدر آنتأملكنید و مشورتكرده، حكمنمایید.»